Weer een paar dagen verder. Weer veel gedaan, gezien en vooral gehoord. In het weekend hebben we rustig aan gedaan. Zo hebben we het Bob Bullock Texas State History Museum bezocht om wat meer te leren over de geschiedenis van Texas. Ook zijn we bij Johnny’s Bikeshop geweest, de fietszaak van Lance Armstrong. Wel bijzonder is het café dat in deze winkel zit. Dat heet Juan Pelota en is een Spaanse woordgrap voor ‘een bal’. Verder hebben we San Antonio met een bezoekje vereerd. Net ten noorden van de stad bevinden zich de Natural Bridge Caverns. We hebben een wandeling gemaakt door dit grottenstelsel. Vertrouw mij maar, overal op die wereld zien die dingen er hetzelfde uit. In San Antonia zelf zijn we bij de Alamo geweest.

Uiteraard staan onze avonden in het teken van muziek. Zaterdagavond hebben we twee tenten aangedaan die op ons lijstje stonden. Vroeg op de avond zijn we naar Threadgill’s gegaan om eerst een hapje te eten. Rond half tien zijn we naar de beer garden gegaan waar net het eerste concert was begonnen van twee mannen op akoestische gitaar. Dat klinkt prima. Na een korte pauze maakt Carson McHone haar opwachting. Deze singer-songwriter past helemaal in mijn straatje. Genieten dus. Tegen de klok van elf is haar optreden afgelopen. Voor ons reden om nog een andere club te proberen.
Het is een eindje lopen, maar na ongeveer dertig minuten arriveren we bij de Saxon Pub. Daar is Hector Ward and The Big Time druk bezig met opbouwen. Na een kwartiertje wachten schallen de eerste noten door de sfeervolle pub. Bijzonder aan deze formatie is dat de frontman, Hector Ward, in een rolstoel zit. Hier laat hij zich echter niet door tegenhouden. De band weet van geen ophouden en pas rond twee uur ’s nachts nemen zij het laatste applaus in ontvangst.

Zondagavond vermaken we ons in een heel grote platen- en cd-winkel. We hoeven ons voorlopig niet te vervelen in de auto, we beschikken over voldoende muziek. Het aanbod is een beetje karig en omdat we ons paspoort niet bij ons hebben komen we bepaalde clubs niet binnen. Dus besluiten we naar de bioscoop te gaan; Despicable Me 2. Prrrrrrrrrrrrr.

Gisteravond, onze (voorlopig) laatste avond in Austin, zijn we naar The Continental Club gegaan. Naar wat wij hoorden is dit ‘the place to be’. We vallen binnen tijdens het optreden van The Peterson Brothers. Twee broertjes van 16 en 14 jaar oud, die al heel goed uit de voeten kunnen met een gitaar en basgitaar. Vervolgens is het de beurt aan Earl Poole Ball, die bijgestaan wordt door diverse muzikanten en gastartiesten. Ook dit gaat door tot diep in de nacht, maar rond 1 uur houden wij het toch voor gezien. We hebben namelijk een flinke tocht voor de boeg. Ons einddoel vandaag is Dallas.